-لقب «قائم» را چه کسی برای حضرت مهدی (علیه السلام) انتخاب کرد؟
-چه شد كه خداوند دستور «مباهله» به رسول خود داد و «مباهله» به چه معناست؟
-آيه مباهله در حق چه كسي نازل شده است؟
-روايات مهمي كه در مورد نزول آيه مباهله در حق اهل بيت وجود دارند و همچنين نظرات مؤيد اين معنا كدامند؟
-ديدگاه اهل تسنن و شيعه در مورد آية مباهله چيست؟
-اهّميّت مباهله در چيست؟
-جريان مباهله و آيه مربوط به آن مبيّن چيست؟
-جريان مباهله چه بود و چگونه مؤيد اين نكته است كه اهل بيت در آيه تطهير، علي و فاطمه و حسن و حسين هستند؟
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران
-برترین اعمال در شب قدر چه عملی است؟
-پاسخ آیت الله وحید خراسانی درباره سیگار کشیدن در ماه رمضان(2718)
-پاسخ آیت الله حکیم در باره افضل بودن حضرت علی علیه السلام از بقیه ائمه وپیامبران (2035)
-اصحاب شمال چه كساني هستند؟(1587)
-هدايت به امر چيست ؟(1422)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(1367)
-چرا سوره روم و عنکبوت را در شب قدر می‌خوانیم؟(1344)
-ریشه های قرآنی ضرب المثل «از تو حرکت از خدا برکت»(1335)
-احساس مي كنم مشيت الهي اختيار رااز انسان سلب كرده و ديگر نمي تواند درسرنوشت خود تغيير ايجاد كند . در اين باره توضيح بفرماييد .(1164)
-لقب «قائم» را چه کسی برای حضرت مهدی (علیه السلام) انتخاب کرد؟(1156)
-جريان مباهله و آيه مربوط به آن مبيّن چيست؟(1095)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟
(0)
(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
-آيا عمر جاودانه و آب حيات و اين كه حضرت خضر از آب حيات نوشيد و عمر جاودانه يافت درست است؟
(0)
(0)
-چه كسي در آخرت بهره مند وبي بهره مي باشدچرا؟(0)
-چرا ما نمي توانيم شناخت دقيق و كاملي از عالم , آخرت داشته باشيم ؟(0)
-با تامل و دقت در انسان و طبيعت روشن مي شود كه انسان همواره در پي دفع ضرر ازخود و جلب منافع است و از اين طريق حيات خود را حفظ كرده , به بقا ادامه مي دهد . امـا از آنـجـا كه دفع ضرر و جلب منفعت في حد نفسه نمي تواند انسان رابرانگيزد و به عمل وادار سـازد خـداوند اعمال را همراه با لذت يا رنج قرار داده است و انسان در پي لذت برمي آيد و مثلا با خـوردن و آشاميدن و زناشويي كردن لذت مي برد و از اين طريق در حقيقت حيات و بقاي خود را ادامه مي دهد . امـا اگـر فـرض كـنيم انسان نه دچار ضعف و بيماري شود و نه نابود گردد , كما اينكه در جهان آخـرت چنين است ديگر لذت ها فايده اي براي او ندارند , زيرا لذت ها در دنيا براي اين بودكه انسان تشويق به عمل شود تا به بقاي خود ادامه دهد . بنابراين چرا خداوندهمواره انسان را به لذت هاي گوناگون جهان آخرت وعده مي دهد در حاليكه اين لذت هادر آنجا فايده اي ندارند ؟(0)
-چـگـونه ممكن است امر جاويداني كه ابتداي آن روز قيامت است كه در آن آسمان و زمين از ميان مي روند , به بقاي آسمان و زمين مقيد شود ؟(0)
-چرا عدم ايمان به آخرت , موجب عذاب ابدي مي شود ؟(0)
-آيا انسان ها در آخرت هم مثل اين دنيا از اختيار برخوردارند؟(0)
-آخرين مرحله كمال انسان در آخرت چيست ؟(0)
-عقب ماندگان ذهني و كودكان در آخرت در چه حالي هستند؟(0)
-آيا در جهان آخرت با همين تركيب حاضر مي شويم ؟(0)
مطالب این بخش جمع آوری شده از مراکز و مؤسسات مختلف پاسخگویی می باشد و بعضا ممکن است با دیدگاه و نظرات این مؤسسه (تحقیقاتی حضرت ولی عصر (عج)) یکسان نباشد.
و طبیعتا مسئولیت پاسخ هایی ارائه شده با مراکز پاسخ دهنده می باشد.
کد مطلب:34639 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:20
امام علي(ع) چگونه مظهر «برّ» (نيكوكاري) الاهي است؟
«بِرّ»، از اوصاف فعلي خداوند است و «بَرّ» از اسماي حسناي او «... إنّه هو البَرّ الرّحيم» طور/28؛ او بسيار نيكوكار و مهربان است.
امير مؤمنان(ع) مظهر اَتّم اين اسم اِلاهي است. نيكوكاري آن حضرت و ساير معصومين(ع) در حدّي بود كه اساس و ريشه ابرار نام گرفتند؛ چنان كه در زيارت آنان ميخوانيم «وعناصر الأبرار» (مفاتيح الجنان، زيارت جامعه كبيره)؛ [و ريشه و اساس نيكان].
قرآن كريم، اَبرار را در مقابل فجّار به كاربرده است «إنّ الأبرار لفي نعيم * وإنّ الفجّار لفي جحيم» انفطار/13-14؛ [به تحقيق، نيكوكاران در بهشت پُرنعمت متنعّمند و بدكاران در آتش دوزخ معذّبند.]
فاجر به كسي ميگويند كه با گسيختن پرده تقوا و عدالت، حالت فسق و عدوان را ظاهر ميكند. در مقابل، برّ به كسي گفته ميشود كه با انجام اعمال صالح و بجا آوردن وظايف خود، حالت تقوا و عدالت را حفظ ميكند.
برخي از مصاديق بِرّ كه انسان به كمك آن جزو ابرار ميشود عبارت است از ايمان به خدا، ايمان به قيامت، ايمان به كتب آسماني و انبياي گذشته، انفاق مالي، برپاداشتن نماز، پرداختن زكات، وفاي به عهد، صبر در شدايد و تنگناها و ... «ليْس البرَّ أن تُولّوا وُجوهكم قِبلَ المشرق و المغرب ولكنّ البِرّ من امن بالله واليوم الاخر و الملائكة والكتاب والنبيين واتي المال علي حُبّه ذوي القربي واليتامي والمساكين وابن السبيل والسائلين و في الرقاب و أقام الصلوة و اتي الزكوة والموفون بعهدهم إذا عاهدوا و الصابرين في البأساء والضرّاء و حين البأس أُولئك الذين صدقوا و أُولئك هم المتقون» بقره/177.
امير مؤمنان(ع) مظهر اَتّم اين اسم اِلاهي است. نيكوكاري آن حضرت و ساير معصومين(ع) در حدّي بود كه اساس و ريشه ابرار نام گرفتند؛ چنان كه در زيارت آنان ميخوانيم «وعناصر الأبرار» (مفاتيح الجنان، زيارت جامعه كبيره)؛ [و ريشه و اساس نيكان].
قرآن كريم، اَبرار را در مقابل فجّار به كاربرده است «إنّ الأبرار لفي نعيم * وإنّ الفجّار لفي جحيم» انفطار/13-14؛ [به تحقيق، نيكوكاران در بهشت پُرنعمت متنعّمند و بدكاران در آتش دوزخ معذّبند.]
فاجر به كسي ميگويند كه با گسيختن پرده تقوا و عدالت، حالت فسق و عدوان را ظاهر ميكند. در مقابل، برّ به كسي گفته ميشود كه با انجام اعمال صالح و بجا آوردن وظايف خود، حالت تقوا و عدالت را حفظ ميكند.
برخي از مصاديق بِرّ كه انسان به كمك آن جزو ابرار ميشود عبارت است از ايمان به خدا، ايمان به قيامت، ايمان به كتب آسماني و انبياي گذشته، انفاق مالي، برپاداشتن نماز، پرداختن زكات، وفاي به عهد، صبر در شدايد و تنگناها و ... «ليْس البرَّ أن تُولّوا وُجوهكم قِبلَ المشرق و المغرب ولكنّ البِرّ من امن بالله واليوم الاخر و الملائكة والكتاب والنبيين واتي المال علي حُبّه ذوي القربي واليتامي والمساكين وابن السبيل والسائلين و في الرقاب و أقام الصلوة و اتي الزكوة والموفون بعهدهم إذا عاهدوا و الصابرين في البأساء والضرّاء و حين البأس أُولئك الذين صدقوا و أُولئك هم المتقون» بقره/177.